In Staatsliedenwijk woont al sinds 1994 Hellen Guldner. Zij en haar man Max hebben in de afgelopen 30 jaar een stichting opgezet ‘Abigail’, waarmee ze steun bieden aan mensen die in onze maatschappij tussen wal en schip raken. Stichting Abigail is een ANBI, waardoor het bedrag dat mensen hieraan doneren, aftrekbaar is van de belasting. Een van de mensen die zij steunden was eenTurkse jonge man, die na zijn scheiding van zijn Nederlandse vrouw in financiele en psychische nood verkeerde. Vanwege deze kwetsbare situatie, noemen we hem hier Omar.
De aardbevingsramp die Turkije twee maanden geleden trof, was natuurlijk een grote schok voor iedereen, maar vooral voor de Turkse inwoners van Nederland, dus ook voor deze Omar. Het duurde dagen voor hij in contact kon komen met de familie van 14 personen, die allemaal in M. woonden, middenin het episch centrum van de beving.
Omars geboortestad M., is nu volledig verwoest. De flat van zijn vader Mehmet, moeder Fatma en jongste broer Huseyn is niet meer. De flat en het bedrijfje van zijn oudste broer Mehmet, zijn vrouw en drie kinderen, is niet meer. De flat en het bedrijfje van zijn zwager, zijn zusje Saadia en hun vier kinderen is niet meer. Veertien mensen in totaal. Dakloos, zonder bron van inkomsten. Getraumatiseerd, maar dankbaar dat niemand van hen omgekomen is.
Na drie dagen en nachten in de vrieskou in dunne nachtkleding, zonder schoenen, dekens, water, eten, zijn zij samen met tienduizenden andere overlevenden geëvacueerd naar de hoofdstad Ankara. Daar zijn ze gearriveerd, in een complete chaos. Omar is een paar dagen later, met hulp van stichting Abigail, naar Ankara gevlogen met genoeg geld op zak, om zijn familie te ondersteunen bij het zoeken naar onderdak voor de komende 6 maanden, bij het aanschaffen van schoenen, jassen, kleding, etc. etc.
Omar heeft inmiddels daar nu een bankrekening geopend, waarop Hellen het geld rechtstreeks kan overmaken, zodat deze 14 mensen de eerste 6 maanden een basis hebben, vanwaaruit ze in deze nieuwe omgeving weer een bestaan kunnen proberen op te bouwen. Door de korte directe lijn tussen haar, Omar en zijn familie, worden er geen overbodige ‘overheadkosten’ gemaakt.
Vanuit de Staatsliedenwijk waar zij woont, is door veel mensen al geld bij haar afgegeven, wat haar zeer ontroerde, omdat ze weet hoe moeilijk deze mensen het zelf vaak hebben. Alles is meegegeven aan Omar, maar er is veel meer nodig om voor de hele familie alles van tandenborstel tot winterjas te kunnen kopen. Intussen is de eerste nood gelenigd: tijdelijke woonruimte, beddengoed, schoolkleding voor de kinderen, die daar nu naar school toe moeten. Helaas mogen de evacués niet werken. Van het geld vanuit Nederland kookt de familie voor zoveel mogelijk mensen.
Om toch wat bij te kunnen verdienen zijn ze nu op zoek naar een busje om leerlingen naar school te brengen en ngo’s te helpen en oom deze zomer wellicht mee naar het rampgebied te kunnen reizen met de hele familie. In de bergen bij M. bezitten ze een zomerhuis voor de hete zomers. Dat huis is gedeeltelijk ook ingestort, maar ze willen proberen het weer op te bouwen om zo daar de zomer te kunnen zijn. In Ankara is het leven vreselijk duur, ook door alle vluchtelingen uit Oost Turkije.
Hellen wil proberen nog meer geld bij elkaar te brengen om zo de familie van Omar te helpen weer op eigen benen te staan. Inmiddels zijn de berichten in de media steeds minder geworden, ook in Turkije. Daar zijn de media vooral gericht op de verkiezingen van half mei. De ingestorte huizen worden zo snel mogelijk geruimd, zonder nog te kijken of er nog slachtoffers onder het puin liggen. De mensen zijn dus vooral op zichzelf en op hulp van familie buiten Turkije aangewezen. Omar is voor deze familie het enige familielid buiten Turkije. Hij woont nog hier om na de scheiding nog regelmatig contact met zijn kinderen te hebben.
Mocht u na dit verhaal deze actie van Hellen willen steunen, dan zou u kunnen bellen met Hellen op 036-5337167 of Marijke op 06 39 575 475. Zij kunnen u vertellen wat u kunt doen om deze familie te helpen. En we vragen u van harte om dit verhaal te delen met andere mensen om u heen. Alle kleine beetjes helpen of wel Veel handen maken licht werk!! Ook zij mogen Hellen en Marijke altijd bellen voor meer in formatie.
De mensen daar in het zwaar getroffen gebied zullen ons niet alleen nu, maar ook de komende maanden, hard nodig hebben.
Succesverhaal Wijkteam: Fatima
24 april 2024
Fatima (55 jaar) is stagiaire in het wijkteam. Zij is ongeveer 13 jaar geleden met haar gezin naar Nederland gevlucht
