In een druk bezochte buurtkamer spreek ik Jan Koert Wolt. Jan woont al sinds ’89 in Almere.
Hij is gepensioneerde vanuit het Bankwezen. Al ruim een half jaar bezoekt hij de buurtkamer in Buurcentrum Kolkzicht. Hier is hij destijds naartoe verwezen na contact te hebben gehad met medewerkers van het wijkteam. Ik stelde hem wat vragen over wie hij is en hoe het hem bevalt in het buurthuis.
Over Jan
Jan is een sportieve man op leeftijd die zijn sporen heeft verdiend in zowel het bankwezen alsook in de sportwereld. Hij heeft bijvoorbeeld meegedaan aan de marathon van Rotterdam en is ook erelid van de Trimslim (wandel- en hardloop) vereniging. Ondertussen loopt hij niet meer vanwege gezondheidsklachten, maar wandelen doet hij nog altijd graag. Hij wandelt elke dag drie kwartier tot een uurtje in zijn woonomgeving. Als het weer meezit pakt hij ook nog een terrasje.
Jan blijkt verder een getalenteerde mondharmonica speler te zijn. Te midden van ons gesprek speelt hij een kort stukje van het Wilhelmus. Tot groot genoegen van alle buurthuisbezoekers. Hij vertelt dat hij als kleine jongen een mondharmonica kreeg van een kennis van zijn ouders. Al binnen enkele dagen had hij zijn eerste lied, het Wilhelmus, aangeleerd. Sindsdien is hij onafscheidelijk van zijn instrument en neemt hij het mee overal waar hij naartoe gaat. Hij is ook een tijdje straatmuzikant geweest. En als het dus even kan, speelt hij nog altijd graag een stukje op het terras.
Het buurtcentrum
Jan kwam via het wijkteam terecht bij een buurtcentrum. Eigenlijk kwam hij naar het wijkteam met een andere vraag. Tijdens het huisbezoek vroegen de wijkteammedewerkers hem ook of hij het leuk zou vinden een keer een bezoekje te brengen aan een buurthuis. Dat leek hem wel gezellig.
De eerste keer dat hij binnenstapte, werd hij meteen prettig ontvangen. Al gauw nadat hij de deur open deed, stond er een medewerker bij hem die kennis kwam maken. Vervolgens werd hij naar een tafel gebracht waar hij bij andere bezoekers aan kon schuiven. De eerste gesprekken verliepen heel vlot. Zelf heeft hij een handige binnenkomer wanneer hij aanschuift: “ik heb gehoord dat het hier gezellig is”? vroeg hij dan. Al gauw trok hij hiermee de aandacht van eenieder aan tafel. Kort hierna trok hij zijn mondharmonica tevoorschijn en vroeg of hij wat voor de bezoekers mocht spelen. Dit vonden de mensen aan tafel hartstikke leuk en al gauw had hij de aandacht van het hele buurtcentrum.
Contact
Jan is erg tevreden over het contact met het buurtcentrum. Het heeft zijn leven positief veranderd. De vrijwilligers zijn heel aardig en er wordt regelmatig naar je omgekeken en gevraagd hoe het met je gaat. De koffie staat letterlijk altijd klaar wanneer hij binnenstapt. Hij heeft verder onder de bezoekers ook contact gemaakt met mensen die hij anders nooit had ontmoet en dat vindt hij het mooiste van alles.
Een goede raad
Jan vertelt dat hij zelf van nature iemand is die erop uitgaat. Niet iedereen doet dat, weet Jan, maar zijn raad is: als je het kunt gebruiken, wees dan niet bang en stap het buurthuis binnen. Je kunt er jezelf zijn en je bouwt vriendschappen op. Jan is er zich van bewust dat veel mensen in Almere alleen zijn en zich alleen voelen. Maar hij merkt zelf dat Almeerders bijzonder hulpvaardig zijn. Zo krijgt hij bijvoorbeeld regelmatig hulp van vreemden, wanneer hij een drukke straat moet oversteken. Hieraan ziet hij dat er nog goedheid in de mens is. Je zal er ook wel zelf op uit moeten gaan en niet alles van anderen verwachten. Een buurthuis is een mooie plek om te beginnen. Zijn afsluitende boodschap is daarom ook: “Je moet het zelf doen”.
Ondertussen is Jan verhuisd uit Almere. Hij is dichterbij zijn kinderen gaan wonen in een ander stad. U bent echter van harte welkom om ook net als Jan bijzondere connecties te komen maken in het buurthuis. Neem gerust contact op met uw wijkteam om te ontdekken wat er in uw buurtcentrum allemaal te beleven valt.
