Op pad met sociaal wijkbeheerder Manuel Zoeteman
Achter de voordeur
Het hek naar het hofje blijkt niet meer dicht te kunnen. Manuel maakt een aantekening, zodat het kan worden gerepareerd. Kleine klusjes, zoals het vervangen van een kapotte lamp of naambordje, doet hij zelf. “Maar mijn werk gaat verder dan onderhoud. In gesprekken met bewoners kom ik van alles tegen. Eenzaamheid, burenruzies, gevoelens van onveiligheid en onvrede over onderhoud. Ik ga vervolgens op zoek naar een oplossing”.
We komen langs een tuin die flink verwaarloosd is. “
Als ik dit zie, bel ik aan. Misschien speelt er nog meer achter de voordeur en heeft deze bewoner een hulpvraag”.
Uitdaging
Een uitdaging is ook het netjes houden van de portieken en galerijen. “Op last van de brandweer mogen daar bijvoorbeeld geen schootmobielen meer worden gestald. Ik denk dan mee over mogelijke oplossingen, zoals een buitenhok. Fietsen, maar bijvoorbeeld ook plantenbakken zijn op de galerijen niet toegestaan , hoe gezellig ook. Dat levert nog wel eens discussies op. Ik leg dan uit dat deze in de weg kunnen staan voor de hulpdiensten, mocht er een noodgeval zijn”.
Bewustwording
Als we de hoek omgaan zien we bij de ondergrondse vuilcontainers een enorme berg afval. “Ik snap niet waarom mensen dit doen”, zegt Manuel hoofdschuddend. “Ook hierover probeer ik het gesprek aan te gaan. Bewustwording is de eerste stap. Gelukkig zijn er ook bewoners die enorm betrokken zijn bij hun buurt en die meehelpen bij schoonmaakacties. Dat soort mensen wil je in elke wijk”.
Spil in het wijknetwerk
Als sociaal wijkbeheerder heeft Manuel ook lijntjes naar de gemeente Almere, handhaving, de politie en andere organisaties. “Ik ben niet alleen de ogen en oren van de woningcorporatie in de wijk, maar ook een spil in het wijknetwerk. Met het wijkteam komen we regelmatig bij elkaar om te bespreken wat er speelt en leeft”.
Geen dag hetzelfde
Manuel doet dit werk al ruim zestien jaar met veel plezier. Eerst bij Ymere en momenteel -na een uitstapje naar Zeewolde-bij GoedeStede. “Naast de Staatsliedenwijk heb ik nog vijf andere wijken onder mijn hoede. Ik probeer mijn aandacht zo goed mogelijk te verdelen en loop zoveel mogelijk door de wijk. In alle wooncomplexen van GoedeStede hangt mijn telefoonnummer, zodat mensen mij altijd kunnen bereiken. “Geen werkdag is hetzelfde” en dat maakt het voor Manuel zo leuk. “Ik ben bovendien een mensen-mens een maak met iedereen een praatje. Van een oudere die worstelt met eenzaamheid, tot een boze buurman of een groep overlast gevende hangjongeren. Niet meteen oordelen, maar luisteren. Ik weet inmiddels dat je daarmee het meeste bereikt”.
Bron: Almere Deze Week
